Προστατίτιδα

Η προστατίτιδα είναι μια ασθένεια του αδένα του προστάτη (προστάτη), η οποία αναπτύσσεται μέσω φλεγμονώδους αλλαγών σε αυτό. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ο επιπολασμός της νόσου φτάνει το 35-50% και ανιχνεύεται σε άνδρες ηλικίας 20 και 40 ετών.

Ανθρωπος

4 μορφές προστατίτιδας διαφοροποιούνται:

• οξεία (βακτηριακή);
• Χρόνια βακτηρίδια.
• Χρόνια όχι -Bacterial;
• Ασυμπτωματική χρόνια.

Η οξεία προστατίτιδα είναι πολύ σπάνια λόγω της ταχείας πορείας της φλεγμονώδους διαδικασίας και της άμεσης μετάβασης στο χρόνιο στάδιο (λανθασμένη βελτίωση).

Η χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα, διαφορετικά αναφέρεται ως σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, μπορεί να είναι φλεγμονώδη (με την παρουσία των ούρων και εκσπερμάτωσης της υψηλής περιεκτικότητας σε λευκοκύτταρα) και όχι φλεγμονώδους χαρακτήρα.

Αιτιολογικό

Η αιτία της οξείας και χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας είναι παθογόνα μικροοργανισμούς (ιοί, βακτήρια, μύκητες). Τις περισσότερες φορές είναι η πηγή της φλεγμονής:

• Ε. Coli;
• Streptococci;
• Staphylococci;
• Πρωτεύς;
• Klebsiella;
• Ψευδομερές ραβδί.
• Τα παθογόνα της νόσου που μεταδίδονται σεξουαλικά ασθένειες (χλαμύδια, μυκοπλασμοί, γονοκοκκί, τρικόμωμα, κυτταρομεγαλοϊός και άλλοι).

Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί βρίσκονται στο έντερο, στο δέρμα, αλλά περιλαμβάνουν τον ιστό του προστάτη, προκαλούν φλεγμονώδη διαδικασία. Κατά κανόνα, η αιτία της νόσου δεν είναι παθογόνο, αλλά μια συσχέτιση διαφορετικών τύπων μικροβίων.

Η ανάπτυξη χρόνιας προστατίτιδας μπορεί να προκαλέσει τους ακόλουθους παράγοντες:

• Συνοδευτικές ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος (κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα).
• καθιστικός τρόπος ζωής ("καθισμένη" εργασία)?
• Τάση προς δυσκοιλιότητα ·
• Αποδυνάμωση της υπεράσπισης του σώματος ·
• Τραυματισμούς ·
• ορμονική ανισορροπία.
• Κατάχρηση αλκοόλ και κάπνισμα ·
• τυχαία σεξουαλική επαφή ·
• ακανόνιστη σεξουαλική ζωή (μακροχρόνια αποχή);
• διακόπτεται σεξουαλική επαφή.
• ακανόνιστη εκκένωση της ουροδόχου κύστης.
• Δυσαρεστημένη σεξουαλική επιθυμία.
• Χρόνια φορτία.
• Επίλυση;
• Η παρουσία καραμέλα και άλλες πηγές χρόνιων λοιμώξεων (π.χ. χρόνια αμυγδαλίτιδα).

Συμπτώματα προστατίτιδας

Η οξεία προστατίτιδα είναι μια πολύ ύπουλη ασθένεια. Είναι αρκετά δύσκολο να το «πιάσει» επειδή η διαδικασία αρχικά γίνεται χρόνια πολύ γρήγορα και, δεύτερον, οι περισσότεροι ασθενείς προτιμούν εκδηλώσεις οξείας προστατίτιδας του σπιτιού. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, οι ασθενείς με φλεγμονή του προστάτη συχνά απευθύνονται στον γιατρό με στυτική δυσλειτουργία και άλλες συνέπειες.

Η οξεία μορφή της νόσου είναι στο παρασκήνιο:

• Πυρετός;
• Κρυάδα;
• Άλλα σημάδια δηλητηρίασης (αδυναμία, λήθαργος, απώλεια όρεξης κ.λπ.).

Η φλεγμονή του αδένα του προστάτη συνοδεύεται από πόνο στο περίνεο, στην περιοχή της βουβωνικής χώρας και στο όσχεο.

Η οδυνηρή και γρήγορη ούρηση είναι επίσης χαρακτηριστική. Μερικές φορές μπορείτε να παρατηρήσετε την λευκή αποχέτευση στα ούρα.

Επιπλέον, ο ασθενής μπορεί να δώσει προσοχή στην έλλειψη νυχτερινών και πρωινών στύσεων, κακή στύση κατά τη διάρκεια της οικειότητας και μια έντονη συντόμευση της σεξουαλικής επαφής.

Τα τυπικά συμπτώματα των διαταραχών των ούρων εμφανίζονται: ένα αδύναμο ρεύμα ούρων και μια συχνή ώθηση, αν και τα ίδια τα ούρα ξεχωρίζουν λίγο.

Στο μέλλον, η χρόνια προστατίτιδα θα φτάσει στο ApoGei ελλείψει θεραπείας: εμφανίζονται διαταραχές της σεξουαλικής λειτουργίας. Για παράδειγμα:

• Ανεπαρκής στύση ή απουσία ·
• Επώδυνη ανέγερση που ο ασθενής στερεί τη σεξουαλική επαφή.
• Οργασμός Erlator.
• σύντομη κυκλοφορία ·
• Πόνος εκσπερμάτισης.

Η χρόνια αφακτηριακή προστατίτιδα είναι 95%σε όλη την προστατίτιδα, υποφέρουν κυρίως από άνδρες ηλικίας περίπου 30 ετών. Χαρακτηρίζεται από σταθερό ή περιοδικό πόνο στη λεκάνη, προστάτη, στο όσχεο, ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις φλεγμονής σε εργαστηριακές αναλύσεις. Οι αιτίες της νόσου σίγουρα δεν καθορίζονται.

Διάγνωση

Στη διάγνωση της οξείας και χρόνιας προστατίτιδας, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθες μέθοδοι εκτός από τη συλλογή συμπτωμάτων, την αναισθητοποίηση και την εξέταση του ασθενούς:

• Γενική δοκιμή αίματος και ούρων.
• Μικροσκοπική εξέταση του μυστικού του προστάτη και σποράς σε ένα θρεπτικό μέσο για να ανιχνεύσει το παθογόνο (το μυστικό διατηρείται μέσω του ορθού μετά το μασάζ δακτύλων του προστάτη).
• Κυτταρολογική εξέταση των ούρων.
• Υπερηχογράφημα του προστάτη και των πυελικών οργάνων ·
• Τομογραφία υπολογιστών και πυρηνικός μαγνητικός συντονισμός (MRI).
• Ένα επίχρισμα από την ουρήθρα στη μικροχλωρίδα.

Η διαφορική διάγνωση στοχεύει στη διάκριση μεταξύ της προστατίτιδας, του προστάτη -επιβάτου, του καρκίνου του προστάτη, των σημείων πέτρες στον αδένα του προστάτη.

Ένας πλήρης κατάλογος διαγνωστικών διαδικασιών και φαρμάκων για τη θεραπεία της προστατίτιδας στο ομοσπονδιακό πρότυπο του 2012.

Θεραπεία της προστατίτιδας

Τα ίδια συμπτώματα μπορεί να είναι σημάδια διαφορετικών ασθενειών και η ασθένεια δεν μπορεί να συμβεί σύμφωνα με το βιβλίο. Μην προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε ως γιατρό. Ένας χειρουργός ουρολόγος οδηγεί σε προστατίτιδα.

Ο σκοπός της ετοτροπικής θεραπείας που στοχεύει στην απομάκρυνση της αιτίας της προστατίτιδας είναι η εξάλειψη του παθογόνου. Ανάλογα με την αναγνωρισμένη αιτία, τα αντιβιοτικά, τα αντιιικά ή αντιμυκητιακά φάρμακα συνταγογραφούνται. Η διάρκεια της θεραπείας για την προστατίτιδα είναι 7-10 ημέρες στις χρόνιες διαδικασίες-4-8 εβδομάδες.

Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της βακτηριακής λοίμωξης:

• Αντιβιοτικά (ciprofloxacin, levofloxacin, moxifloxacin).
• Μακρολίδη (ερυθρομυκίνη, κλαριθρομυκίνη);
• Δοξυκυκλίνη;
• Αντιβακτηριακό φάρμακο.

Το αντιμυκωτικό (diflucan, φλουκοναζόλη) συνταγογραφείται από του στόματος και σε ορθικά κεριά.

Επιπλέον, χρησιμοποιούνται άλλοι τύποι θεραπείας:

• Αντι -αλλεργική (supastin, caritin, dimedrol);
• αντιφλεγμονώδη (ινδομεθακίνη, diclofenac);
• Αναισθητικό (No-Shpa, Analgin, Baralgin).

Είσαι επίσης διορισμένος:

• Φυσιοθεραπεία;
• Ιατρική γυμναστική.
• Μασάζ προστάτη.

Η όλη πορεία θεραπείας διαρκεί 3-4 μήνες.

πρόληψη

Για να αποφευχθεί η ασθένεια, πρέπει να παρατηρηθούν οι ακόλουθες ασθένειες:

• Τακτική σεξουαλική ζωή?
• Απόρριψη κακών συνηθειών.
• Διατηρώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής (κάντε αθλήματα, πηγαίνετε στον καθαρό αέρα).
• Συμμόρφωση με τη διατροφή.
• Τακτική επίσκεψη στον ουρολόγο.